ธรรมะปกิณณกะคำกลอน: กาลเวลา

กาลเวลา หนุนเวียน เปลี่ยนแปรผัน
คืนและวัน ลาลับ ดับเลือนหาย
กาลเวลา ผลาญสัตว์ ซัดให้ตาย
ต้องมลาย ตายสิ้น ทุกอินทรีย์..

ปัจจุบัน นั้นเหมือนกับ ภาพลวงตา
พอไม่ช้า ก็กลับกลาย ตายเป็นผี
ตอนยังอยุ่ ควรสะสาง สร้างทางดี
ผลบารมี เป็นเครื่องค้ำ ช่วยนำพา

ตัวตายแล้ว ชื่อเสียงนั้น พลันปรากฏ
เป็นภาพพจน์ ชนรุ่นหลัง ยังศึกษา
ยังฟูเฟื่อง เลืองกระฉ่อน ทั่วโลกา
ชาวประชา ยกย่อง ชั่วนิรันดร์..