พระมงคล เทพโมลี ศรีวิเทศ
พระปกเกศ วิเทศชน คนสยาม
ท่านบุกเบิก สร้างวัด พัทธาราม
ห้าวัดงาม นามงคล คนรู้ดี
ในอเมริกา ที่กว้างใหญ่ วิไลเขต
ท่านนั้นเทศน์ สั่งสอนชน วิมลศรี
ทำน้ำมนต์ เสกเป่า เอาความดี
พรมากมี ธรรมมากมาย ให้ไทยชน
ท่านเป็นรุ่น บุกเบิก เปิดวัดพุทธ
มอบพิสุทธิ์ ครองใจ อยู่หลายฝน
ทุ่มแรงกาย ธรรนัย ให้ไทยชน
มีอุดม- การณ์สะอาด ประกาศธรรม
มุมานะ เผยแผ่ แด่ชาวพุทธ
ให้วิมุติ์ ธรรมเรืองรอง ของพระสัมม์ฯ
ถึงเหนื่อยหล้า เช่นใด ตั้งใจทำ
อุปถัมภ์ พระศาสน์ วิลาศไกล
มาร่วมทุกข์ ร่วมหนาว กับชาวพุทธ
เริ่มแต่ยุค สามสิบก่อน ย้อนสมัย
มาปักธง ธรรมจักร ที่พักใจ
ปลิวไสว ในใจเขต วิเทศชน
คนเก่าแก่ โบราณ นั้นรู้จัก
ท่านเป็นนัก พัฒนา มหากุศล
เก่งทั้งศาสตร์ ทั้งศิลป์ ปิ่นกมล
สรรพวิชา มากล้น คนรู้ดี
เป็นนักจิต- วิทยา มหาปราชญ์
เที่ยวประกาศ ธรรมหลายรัฐ หัดวสี
มุ่งสร้างคน สร้างศาสน์ ประกาศดี
เทพโมลี เถรสงฆ์ ผู้ทรงธรรม์
เป็นร่มโพธิ์ ร่วมไทรทอง ของโยมญาติ
มอบประกาศ ศาสนา พาสุขสันต์
เป็นแนวทาง สร้างธรรมทูต ชุดสำคัญ
เป็นเหมือนขวัญ กำลังใจ ไทยต่างแดน
เป็นดุจแสง ส่องอเมริกา นภากว้าง
เป็นเส้นทาง อันอร่าม งามเหลือแสน
แก่ชาวพุทธ ไทยเรา เหย้าต่างแดน
ให้แน่นแฟ้น ในธรรม นำไทยชน
ต้นฉบับ แบบอย่าง ท่านสร้างไว้
ให้วัดไทย ได้ดู ครูฝึกฝน
นำประเพณี วัฒนธรรมไทย ให้ได้ยล
วิเทศชน ฝรั่งเห็น เด่นงดงาม
ท่านทำงาน ยิ่งใหญ่ ไม่เคยพัก
เป็นเสาหลัก ในปฐพีดล คนสยาม
เป็นศูนย์รวม จิตใจ วิไลงาม
ทั่วรัฐ,คาม นามมงคล คนรู้ดี
ในบั้นปลาย ชีวิต ของพระเดชฯ
ยังไม่เลส ความห่วงใย วิไลศรี
ยังเดินทาง เยี่ยมวัดไทย ได้ทุกปี
ถึงจะมี โรคเกิดก่อ ไม่ท้อใจ
ท่านนั้นสู้ ด้วยกาย ใจทรหด
ท่านไม่ลด วิริยา ธัมมาสมัย
ท่านเด็ดเดียว ประกาศสู้ อยู่เกรียงไกร
ถึงร่างกาย นั่งรถเข็ญ พำเพ็ญตน
ท่านเป็นเพชร ของเหล่า ชาวธทางธรรมทูต
ที่พิสุทธิ์ เป็นแบบอย่าง ทางฝึกฝน
เป็นขวัญใจ ไทยอมร นิกรชน
สู้อดทน อย่างองอาจ ประกาศธรรม
ขอแต่งกลอน สดุดี โมลีกถา
เป็นวาจา ร้อยกรอง ทำนองสัมม์ฯ
เพื่อเชิดชู พระเดชฯ เพชรเม็ดงาม
พระสยาม ผู้องอาจ ที่จากไป
ขอพระเดช จงหลับ ให้สบาย
ขอจงคลาย ความห่วงหา ที่อาศัย
จงองอาจ ด้วยบารมี ที่เกริกไกร
และจงไป สู่สวรรค์ นิพพานเทอญฯ
พระปกเกศ วิเทศชน คนสยาม
ท่านบุกเบิก สร้างวัด พัทธาราม
ห้าวัดงาม นามงคล คนรู้ดี
ในอเมริกา ที่กว้างใหญ่ วิไลเขต
ท่านนั้นเทศน์ สั่งสอนชน วิมลศรี
ทำน้ำมนต์ เสกเป่า เอาความดี
พรมากมี ธรรมมากมาย ให้ไทยชน
ท่านเป็นรุ่น บุกเบิก เปิดวัดพุทธ
มอบพิสุทธิ์ ครองใจ อยู่หลายฝน
ทุ่มแรงกาย ธรรนัย ให้ไทยชน
มีอุดม- การณ์สะอาด ประกาศธรรม
มุมานะ เผยแผ่ แด่ชาวพุทธ
ให้วิมุติ์ ธรรมเรืองรอง ของพระสัมม์ฯ
ถึงเหนื่อยหล้า เช่นใด ตั้งใจทำ
อุปถัมภ์ พระศาสน์ วิลาศไกล
มาร่วมทุกข์ ร่วมหนาว กับชาวพุทธ
เริ่มแต่ยุค สามสิบก่อน ย้อนสมัย
มาปักธง ธรรมจักร ที่พักใจ
ปลิวไสว ในใจเขต วิเทศชน
คนเก่าแก่ โบราณ นั้นรู้จัก
ท่านเป็นนัก พัฒนา มหากุศล
เก่งทั้งศาสตร์ ทั้งศิลป์ ปิ่นกมล
สรรพวิชา มากล้น คนรู้ดี
เป็นนักจิต- วิทยา มหาปราชญ์
เที่ยวประกาศ ธรรมหลายรัฐ หัดวสี
มุ่งสร้างคน สร้างศาสน์ ประกาศดี
เทพโมลี เถรสงฆ์ ผู้ทรงธรรม์
เป็นร่มโพธิ์ ร่วมไทรทอง ของโยมญาติ
มอบประกาศ ศาสนา พาสุขสันต์
เป็นแนวทาง สร้างธรรมทูต ชุดสำคัญ
เป็นเหมือนขวัญ กำลังใจ ไทยต่างแดน
เป็นดุจแสง ส่องอเมริกา นภากว้าง
เป็นเส้นทาง อันอร่าม งามเหลือแสน
แก่ชาวพุทธ ไทยเรา เหย้าต่างแดน
ให้แน่นแฟ้น ในธรรม นำไทยชน
ต้นฉบับ แบบอย่าง ท่านสร้างไว้
ให้วัดไทย ได้ดู ครูฝึกฝน
นำประเพณี วัฒนธรรมไทย ให้ได้ยล
วิเทศชน ฝรั่งเห็น เด่นงดงาม
ท่านทำงาน ยิ่งใหญ่ ไม่เคยพัก
เป็นเสาหลัก ในปฐพีดล คนสยาม
เป็นศูนย์รวม จิตใจ วิไลงาม
ทั่วรัฐ,คาม นามมงคล คนรู้ดี
ในบั้นปลาย ชีวิต ของพระเดชฯ
ยังไม่เลส ความห่วงใย วิไลศรี
ยังเดินทาง เยี่ยมวัดไทย ได้ทุกปี
ถึงจะมี โรคเกิดก่อ ไม่ท้อใจ
ท่านนั้นสู้ ด้วยกาย ใจทรหด
ท่านไม่ลด วิริยา ธัมมาสมัย
ท่านเด็ดเดียว ประกาศสู้ อยู่เกรียงไกร
ถึงร่างกาย นั่งรถเข็ญ พำเพ็ญตน
ท่านเป็นเพชร ของเหล่า ชาวธทางธรรมทูต
ที่พิสุทธิ์ เป็นแบบอย่าง ทางฝึกฝน
เป็นขวัญใจ ไทยอมร นิกรชน
สู้อดทน อย่างองอาจ ประกาศธรรม
ขอแต่งกลอน สดุดี โมลีกถา
เป็นวาจา ร้อยกรอง ทำนองสัมม์ฯ
เพื่อเชิดชู พระเดชฯ เพชรเม็ดงาม
พระสยาม ผู้องอาจ ที่จากไป
ขอพระเดช จงหลับ ให้สบาย
ขอจงคลาย ความห่วงหา ที่อาศัย
จงองอาจ ด้วยบารมี ที่เกริกไกร
และจงไป สู่สวรรค์ นิพพานเทอญฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น