ตำนานกฐิน

กลอนกำเนิดกฐิน

จะขอกล่าว เล่าตำนาน กาลกฐิน
เข้าสู่ถิ่น พระวินัย ให้ถึงฝั่ง
เพื่อเปิดเผย ที่มา หาปิดบัง

เป็นพลัง  เพิ่มศรัทธา สาธุชน

มีภิกษุ กลุ่มใหญ่ ในอดีต
อยู่จารีต  เมืองปาเฐยยา หาสับสน
อยู่ต่อมา  อยากจะเห็น พระทศพล

เพื่อได้ยล จอมปราชญ์ วิลาสคุณ

ได้เดินทาง  ปาเฐยยะ สาวัตถี

บนภูรี ที่ระดา ด้วยห่าฝน
ทั้งขึ้นบก ลงหนอง ต้องผจญ
เปื้อนดินโคลน จมเวจจ์ เวทนา

จึงเปียกปอน จีวรพาด ขาดรุ่งริ่ง

นั้นเป็นสิ่ง พระพุทธองค์ ทรงศึกษา
ทอดพระเนตร เห็นหมู่สงฆ์ เดินตรงมา
เวทนา สงสาร ปานทุกข์ตน

จึงอนุญาต ว่าต่อไป ให้เปลี่ยนผ้า
พอถึงครา ออกพรรษา หลังหน้าฝน
ให้ภิกษุ แสวงหา วัตถาตน
แล้วรวมพล สามัคคี มีผลงาน

จงเที่ยวหา  ชิ้นผ้า มาเย็บตัด

อนุมัติ มอบให้ ใจประสาน
แก่ภิกษุ  ใช้ผ้า มายาวนาน

จึวรท่าน เก่าคร่ำ ทำให้เธอ

จุดมุ่งหมาย วินัยกรรม ทำตรงนี้

พระองค์มี เจตนา หาได้เผลอ

ทรงสร้างรัก สามัคคี ดีนะเออ
ไม่บำเรอ แต่บำรุง อบอุ่นใจ

ให้พระสงฆ์ หาผ้า มาประสาน

เย็บติดกัน แล้วย้อม พร้อมกันให้

เป็นกำเนิด นิติ อธิปไตย

ร่วมแรงใจ แรงกาย ได้พลัง

ปัจจุบัน โยมญาติ อยากได้บุญ
จึงลงทุน ขันอาสา หาที่สร้าง

รับภาระ หาผ้า มาทอดวาง

เป็นเส้นทาง สู่บุญ อุ่นดวงมาลย์

อีกทั้งช่วย พระสงฆ์ได้ ไม่ลำบาก

บริจาค ปัจจัย ได้ประสาน

ให้พระได้ มีปัจจัย ใช้ในงาน

แล้วแต่ท่าน จะนำไป ใช้ถูกกาล

ขอทุกท่าน ที่อุดหนุน บุญกฐิน

จงหายสิ้น ความสงสัย ใจสมาน

จงภูมิใจ ปสาทะ กฐินทาน

ขอทุกท่าน สุขสันต์ นิรันทร์เทอญ.

ประพันธ์โดย..พระมหาทองสมุทร ธมฺมาทโร
พระธรรมทูต สายต่างประเทศ รุ่นที่ ๑๒