กลอนวัดนวมนินทร์ บอสตั้น
ยี่สิบสี่ มิถุนา ห้าห้าเก้า
ชาวพุทธเรา ในบอสตั้น นั้นสดใส
ได้สมโภช หลายอย่าง เส้นทางใจ
เหล่าคนไทย ในแมชชาฯ หน้าชื่นบาน
วัดนวมินทร์ฯ ร่วมกับ สมัชชาฯ
มหึมา จัดงานใหญ่ ได้ประสาน
จัดฉลอง ครองราชย์ ปราชญ์ราชัน
ได้สร้างสรร หลายส่วน ล้วนเป็นบุญ
จัดสมโภช องค์กร ย้อนแลหา
ของสมัชชา สงฆ์ไทย ใจอุดหนุน
สี่สิบปี อายุจบ ครบบริบูรณ์
แผ่จำรูญ คุณดำรง พระสงฆ์ไทย
พร้อมทำบุญ หนุนส่ง ผู้คงมั่น
ผู้บากบั่น สร้างนวมินทร์ฯ สิ้นสงสัย
อายุวัฒนะฯ พระพรหมฯ ทุ่มเทใจ
ท่านถึงวัย ใกล้แปดศูนย์ บุญนำพา
อีกทั้งจัด สัมมนา ปัญหาโศก
ชาวพุทธโลก ร่วมกัน นำปัญหา
มาสาธก วิจัย ได้ปัญญา
เพื่อนำมา ตัดโศก วิโยคเรา
จัดเจริญ วิปัสสนา หาทางรอด
ตัดมืดบอด อวิชช์ จิตฉับเฉา
เห็นความจริง สิ่งปกปิด ชีวิตเรา
พอทำเนา เล่าย่นย่อ ยอผลงาน
ได้นิมนต์ พระพรห-มบัณฑิต
มาอุทิศ เทศนา พาประสาน
ให้ข้อคิด สุดล้ำ ธรรมสราญ
นับเป็นงาน ที่ยิ่งใหญ่ ให้ได้ยล
วัดนวมินทร์ จัดใหญ่ ไว้หลายส่วน
ซึ่งก็ล้วน ต่อทุน บุญกุศล
ได้เชิดชู ราช,ประเทศ เขตของตน
เปิดเนตรชน ต่างประเทศ วิเศษจริง
ได้จัดงาน เปิดวัด นัดพุทธชน
เพื่อให้ยล ผลยิ่งใหญ่ ทำได้หนิง
เปิดสองปี การสร้าง ทางเอาจริง
โบสถ์ที่ยิ่ง-.ใหญ่ล้น คนยินดี
ขอแต่งกลอน งานเพชร เก็บไว้อ่าน
บันทึกงาน ที่ใหญ่ ในครั้งนี้
อนุสรณ์ นึกรู้ ผู้ทำดี
จบวจี กวีกลอน ท่อนท้ายเอย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น